Donderdag 17 december 2009

Op mijn mailtje van zondag 13 december komt een mailtje terug. Volgende week kan ik een inhoudelijke reactie verwachten.

Zondag 13 december 2009

Ik verstuur de beloofde mail aan de vertegenwoordiger van De Alliantie die ik op maandag 23 november bij de bijeenkomst van het Planteam heb ontmoet. Ik meld dat sinds 9 januari, de dag dat ik mijn woning betrok, er niets gedaan is aan het loslatende stucwerk, de schimmel, de kapotte badkamertegels, de ongeëgaliseerde muren, de ontbrekende sleutels etc. Ook klachten die zijn opgetreden na 9 januari, zoals de constante ellende met de combiketel, blijven onbehandeld.

Ik vertel erbij dat tientallen keren bellen naar De Alliantie en evenzovele afspraken elf maanden later nog steeds niets opgeleverd hebben. De huurvermindering die de Huurcommissie mij heeft toegewezen, heeft evenmin effect gesorteerd. Ik hou nu op klachtenoverdealliantie.blogspot.com de vorderingen bij, voeg ik eraan toe. Omdat deze website bij het googelen hoog eindigt, ben ik verzekerd van maximale aandacht.

Tot slot doe ik het verzoek om te helpen bij het oplossen van de klachten en zorg te dragen voor de terugbetaling van de 115 euro die ik heb betaald voor het laten vervangen van het slot van de deur naar de zolderberging, die De Alliantie ten onrechte aan mij bleek te hebben toegewezen.

Uiteraard vermeld ik ook nog in de brief dat ik bereid ben extra informatie te verstrekken. In een brief kun je nu eenmaal niet alles kwijt.

Donderdag 10 december 2009

Ik ben opgebeld door een aannemer die is ingeschakeld door De Alliantie. Het cilinderslot van de deur naar mijn eigen zolderberging wordt vervangen Zou het dan echt gebeuren? Zou ik echt na elf maanden voor het eerst mogen weten hoe mijn zolderberging er vanbinnen uitziet?

Het ziet er veelbelovend uit. De aannemer komt daadwerkelijk langs en haalt het oude cilinderslot eruit. Het nieuwe slot komt morgen. Maar een kijkje nemen kan ik dus al. Een treurige aanblik. Alles is bedekt met duivenpoep en er ligt zelfs een dode duif. Omdat een zolderraampje al die tijd heeft opengestaan, moet het hier lange tijd een zoete inval van duiven zijn geweest. Overigens is die aanblik niet echt verrassend. De inspectie van de woning na vertrek van de vorige huurder en de inspectie voordat ik, de nieuwe huurder, er kwam wonen stelden geen van beide iets voor, dus dat de zolderberging evenmin aan een gedegen inspectie was onderworpen, lag voor de hand. Heel consequent van De Alliantie.

Maandag 23 november 2009

Vanwege de vernieuwing van onze wijk neem ik vandaag deel aan een bijeenkomst van het Planteam, waar ik ook een vertegenwoordiger van De Alliantie tegen het lijf loop. We komen te spreken over de staat waarin mijn woning verkeert en hij stelt me voor een mailtje te sturen met daarin een opsomming van wat er zoal niet in orde is. Vervolgens zou hij de kwestie intern aankaarten. De scepticus in mij zegt dat ook dit plannetje op niks zal uitdraaien, maar omdat ik er niks bij te verliezen heb, ga ik toch op dat voorstel in. We zullen wel zien hoe dit afloopt.

Donderdag 12 november 2009

Zeventien dagen zijn verstreken, maar er is nog geen aannemer gekomen om het slot van de deur naar mijn zolderberging te vervangen. Wel wordt vandaag bij mij een rondschrijven van ETRO Vastgoedzorg bezorgd met de mededeling dat tussen 16 november en 27 november de cilindersloten van de algemene toegangsdeuren naar de zolderberging vervangen zullen worden. Misschien weet ETRO ook iets meer over de zolderbergingen zelf? Maar nee, ETRO meldt niet te gaan over de privéruimtes zelf. Jammer.

Kortom, na zo’n tien maanden met allerlei gemankeerde afspraken, geëmmer en dwarsliggerij kan ik nog steeds mijn zolder niet in. Het is te zot voor woorden.

De strijd gaat door.

Maandag 26 oktober 2009

De toezichthouder die maandag 19 oktober zou bellen, heeft niet meer van zich laten horen. En dus wend ik mij opnieuw tot Eigenwijks. Ze zijn daar niet verbaasd te horen dat De Alliantie z’n afspraken niet is nagekomen, maar het lijkt ze toch een goed idee om een nieuwe afspraak te maken. Helaas, dat blijkt niet mogelijk. De toezichthouder is voor een maand op vakantie gegaan en niemand anders kan haar werk overnemen. Een bekend euvel bij De Alliantie.

De mensen van Eigenwijks slagen er na een lang gesprek toch in om een andere medewerker van De Alliantie aan de lijn te krijgen. Volgende week zal een aannemer mij bellen om het slot van de deur naar mijn zolderberging te vervangen (want zoals ik al eerder zei, wist De Alliantie van geen enkele zolderberging een sleutel te leveren). Over de combiketel wordt niet gerept. Niet dat het veel uitmaakt. Van heel die afspraak zal naar alle waarschijnlijkheid toch niks terechtkomen. Dit kastje-naar-de-muurbeleid van De Alliantie is waarschijnlijk een beproefde methode om huurders te ontmoedigen. Vroeg of laat zullen ze dan de strijd wel staken, moet de gedachte zijn.

Dan hebben ze aan mij de verkeerde. Ik ga door tot alle gebreken aan het huis tot het verleden behoren.

Vrijdag 16 oktober 2009

De herrie van de cv-ketel blijft maar doorgaan. Een doodsreutel van een apparaat dat maar niet sterven wil. Ik bel technisch buro Klomp maar weer ‘ns op en zeg ze dat ik helaas de curieuze geluiden niet heb kunnen opnemen, maar dat ik wel foto’s heb van wat er zoal op het display van mijn ketel is verschenen. Er zou iemand komen. Maar na een paar minuten word ik alweer opgebeld. Bij Klomp zijn ze erachter gekomen dat er al eens een monteur bij mij is langs geweest. Deze had niks kunnen vinden, dus nou mag er niet nog ’n keer iemand op pad gestuurd worden. Ik moet de zaak maar bij De Alliantie neerleggen. Maar wat zou De Alliantie in hemelsnaam aan mijn ketel met kuren kunnen doen?

Wellicht kan ik technisch buro Klomp nog vermurwen als ik niet alleen met beelden kom, maar met opnameapparatuur ook het geluid heb vastgelegd.

Hieronder enkele foto’s die ik heb genomen. Wanneer de ketel stennis schopt, springt hij naar andere standen. Misschien weet iemand raad?

Donderdag 15 oktober 2009

Vandaag zou de toezichthouder van De Alliantie komen. Ze belt af, want vanwege een grote lekkage elders is er een noodsituatie ontstaan en kan zij niet bij me komen. Ze stelt voor dat ze mij maandag 19 oktober terugbelt voor het maken van een nieuwe afspraak in diezelfde week. Ik stem ermee in, ook al weet ik dat dit uitstel ruikt naar afstel.

Woensdag 14 oktober 2009

Een medewerkster van technisch buro Klomp belt en verzoekt me om mee te werken aan een enquête. Wat een uitgelezen kans om in duidelijke taal te kunnen zeggen wat ik van het geleverde werk tot nu toe vind! Haar eerste vraag gaat over mijn ervaringen met de laatste keer dat er iemand van Klomp is langsgekomen. Naar waarheid antwoord ik dat de lui van Klomp mij slechts konden zeggen dat ze niet wisten wat er nu eigenlijk met mijn combiketel mis kon zijn. Ze waren dus onverrichter zake weer vertrokken. Blijkbaar is dat niet het gewenste antwoord, want de enquêtrice bedankt me voor het gesprek en hangt op. Wauw, wat een flitsend korte enquête was dat. Of had ze er geen trek in dat de beerput die ik zou opentrekken, onderdeel zou worden van de onderzoeksresultaten?

Maandag 12 oktober 2009

Gisteren kwam er een luid gebrul uit de combiketel. Toen ik keek wat er aan de hand kon zijn, viel er niks te bespeuren. Maar diezelfde nacht rond 1 uur schrok ik wakker, want het geluid was teruggekomen en ik voelde zelfs de boel trillen. Toen ik voorzichtig poolshoogte kwam nemen, zag ik alle indicatorlampjes branden. Het geluid was zo doordringend dat het er veel van weg had dat de ketel elk moment kon ontploffen. Haastig schakelde ik ‘m dus uit.

De dag erna, vandaag dus, wil ik de ketel weer aanzetten, maar dat lukt niet. Pas als ik de warmwaterkraan opendraai, komt vreemd genoeg de zaak weer in beweging. Maar om 10 uur ’s ochtends geeft de ketel weer de geest.

De enige redding kan komen van lui die er al maanden niks van gebakken hebben: die van technisch buro Klomp. De Alliantie is nu eenmaal met ze in zee gegaan, dus als huurder zit je ook aan ze vast. Het goede nieuws is dat nog diezelfde dag om half vier twee monteurs langskomen. Het slechte nieuws is dat ze niet weten wat er mis kan zijn. Op mijn vraag wat ik hiermee nou aan moet, geven ze het briljante advies dat ik maar weer moet bellen als de combiketel weer vreemd doet. Voor vertrek zetten ze de ketel op 80 graden, waarmee ze dus lijnrecht ingaan tegen wat hun eigen collega mij bijna een maand eerder als advies had meegegeven.

Wat staat mij nu te doen? De kans is ongelooflijk klein dat de monteurs precies op het juiste moment komen om te kunnen constateren dat mijn combiketel erg grillig gedrag vertoont. Ik besluit dat er niets anders op zit dan om met een camera vast te leggen wat voor streken de ketel allemaal uithaalt. Ik hoop snel iemand te vinden die mij er eentje kan lenen.

Maandag 5 oktober 2009

Een nieuw hoofdstuk. Ik ben bij Eigenwijks langs geweest. Dit wijksteunpunt helpt wijkbewoners onder meer als zij klachten over hun woningbouwvereniging hebben. Mogelijk kunnen de mensen van Eigenwijks bereiken wat mij maar niet lukken wil. Alle klachten die zich maar blijven opstapelen heb ik opnieuw opgelepeld. Eigenwijks regelt een afspraak tussen mij en De Alliantie voor 15 oktober. De toezichthouder zal dan langskomen. Vertrouwen dat het nu goed zou komen, heb ik niet, maar nu kunnen tenminste ook anderen zien dat er met De Alliantie geen land te bezeilen is. En dat is toch mooi meegenomen.

Woensdag 9 september 2009

Zoals door technisch buro Klomp toegezegd, komt er een monteur langs. Omdat Klomp hoog opgeeft van zijn mensen, hoop ik (ook al is het tegen beter weten in) dat het nu eindelijk allemaal goed zal komen.

Wat opvalt, is dat vrijwel geen advies of aanbeveling van een van de vorige monteurs correct blijkt te zijn geweest. Zo was mij door een collega van hem ooit aangeraden om de ketel zo in te stellen dat het tapwater tot een temperatuur van 60 graden wordt verhit en het water voor de radiatoren tot 90 graden. Dat laatste lukte maar niet, want de ketel sloeg al af bij een temperatuur van 65 graden. En nu krijg ik opeens te horen dat een combiketel nooit hoger dan op 75 graden mag worden afgesteld. De vraag blijft nu wel waarom mijn combiketel al bij 65 graden afslaat.

Ook op mijn tweede probleem heeft de Klomp-installateur meteen een antwoord klaar. Al maanden kamp ik met water dat er minuten over doet om warm te worden. En als het eenmaal warm is, wordt het plots weer koud, wat absoluut geen pretje is als je onder de douche staat. De installateur loopt naar de badkamer en maakt de douchekop open. Kennelijk zoekt hij iets, maar kan hij ’t niet vinden. Dan komt hij met ’n onnavolgbaar verhaal over een ‘klappertje’ in de combiketel. In combinatie met een douchekop die te weinig gaatjes heeft, daardoor niet alle water aankan en het teveel terugstuurt, slaat de ketel uit. Maffe abracadabra, als je ’t mij vraagt.

Wellicht bedoelt deze expert dat vanwege een tapdrempel mijn waterbesparende douchekop voor problemen kan zorgen. Het kan namelijk zijn dat deze zo weinig water gebruikt dat de ketel onder een bepaalde kritische drempel blijft en daardoor niet aanslaat. Alleen, zo zegt hij het dus niet. Heel het cruciale woord ‘tapdrempel’ valt niet eens. Zou hij denken dat ik dat een te moeilijk woord vind? Hij is er arrogant en neerbuigend genoeg voor om zoiets te denken.

Maar zelfs als hij wel een samenhangend tapdrempelverhaal had afgestoken, dan nog klopte het niet. Als de tapdrempel werkelijk de kern van het probleem is, dan valt niet te verklaren waarom ik dagen achtereen wel gewoon warm douchewater kan krijgen zonder dat de ketel afslaat. Saillant detail is ook dat ik deze waterbesparende douchekop van De Alliantie heb gekregen, toen ik mijn huis betrok. Je zou toch verwachten dat technisch buro Klomp, dat nauwe banden met De Alliantie heeft, de woningbouwcorporatie een seintje zou geven om niet langer dergelijke schadelijke cadeautjes onder huurders uit te delen.
Op mijn derde vraag krijg ik een zo mogelijk nog vreemder antwoord. De thermostaat kan sinds kort niet hoger dan 21 graden gezet worden. Dan slaat hij af. Volgens de Klomp-monteur is dat omdat de Nederlandse norm voor kamertemperatuur op 21 graden is vastgesteld. Die norm geldt dan zeker pas sinds een paar maanden? En dan alleen in mijn huis? Het wordt hoe langer hoe zotter wat hij mij op mijn mouw probeert te spelden.

Dan komen we tot slot bij het probleem van het ontluchten. Steeds vaker moet ik met een slangetje in de weer om de lucht uit de radiatoren eruit te halen. Het begon met één keer per maand en ik zit nu op één keer per tien dagen(!) Normaal is één of twee keer per jaar ontluchten meer dan genoeg. De Klomp-monteur houdt het er echter op dat er bij de verbindingen en ringetjes wat speling is, zodat waterdamp kan ontsnappen en lucht erin komt. Inventief antwoord, maar laat ik nu juist alle radiatoren en buizen onder een laag verf bedekt hebben. Hoe kan er dan nog steeds water ontsnappen? Via de buizen die weggewerkt zijn in het plafond misschien? Maar in zulke schrikbarende hoeveelheden? Denkt hij werkelijk dat ik ook dit verhaaltje voor zoete koek zal slikken? Waar ziet hij me voor aan? Een idioot?

Ik hou aan de uitleg van deze Klomp-monteur sterk de indruk over dat deze de opdracht had gekregen om met hele en halve waarheden, en als het moet met complete kolder, een lastige huurder de mond te snoeren. Alles lijkt geoorloofd, zolang men zich maar niet hoeft bezig te houden met het daadwerkelijk oplossen van de klachten.

Vrijdag 4 september 2009

Sinds ik de laatste keer met technisch buro Klomp had gebeld, zijn er bijna drie maanden verstreken. In die periode viel natuurlijk de zomervakantie, maar toch mag je verwachten dat de mensen van Klomp dat overleg met De Alliantie dat ze op 11 juni hadden aangekondigd, nu eindelijk gevoerd hebben, zodat ze mij nu kunnen melden hoe het verder moet met mijn nog altijd gebrekkig werkende combiketel.

Maar nee, bij technisch buro Klomp weet men niets meer van de toezegging dat zij samen met De Alliantie aan een oplossing zouden werken en vervolgens mij daarover zouden opbellen. Ze hebben alleen een rapport gemaakt van de bevindingen van de diverse Klomp- monteurs die bij mij de afgelopen tijd zijn langs geweest. Wat ikzelf bij die gelegenheden heb ingebracht, werd niet genoteerd. Het resultaat is dus een eenzijdig verhaal. Ertegen ingaan heeft weinig zin. Wat op papier staat is heilig.

Natuurlijk, ik kan dwars tegen alles in luidkeels mijn beklag gaan doen. Veel zal het niet helpen, dat weet ik. En dus maak ik maar weer braaf een nieuwe afspraak. Een monteur zal op woensdag 9 september tussen 15.00 uur en 17.00 uur langskomen om naar mijn problematische ketel te kijken.

Woensdag 2 september 2009

Vandaag is de zitting van de Huurcommissie. Mijn klachten illustreer ik met foto’s en tekeningen. Ondanks dat volhardt de toezichthouder van De Alliantie erin dat alle klachten verholpen zijn.

Het wachten is nu op de uitspraak van de Huurcommissie. Is de Huurcommissie het met me eens of niet? Pas daarna zal ik de open brief versturen aan zo veel mogelijk media, instanties, organisaties en iedereen die weet hoe je een moloch als De Alliantie ertoe kan bewegen de service te bieden die ze beloven.

Maandag 24 augustus 2009

Twee dagen voor de zitting van de Huurcommissie komen er plots mannetjes van De Alliantie langs om de ruit van mijn voordeur en een van de ruitjes van de box te vervangen (waarom het andere ruitje niet, is onduidelijk). Nu er een zitting van de Huurcommissie aan zit te komen, weten ze bij De Alliantie plots weer wat slagvaardigheid is? De andere klachten laten ze echter liggen. De grenzen van hun slagvaardigheid zijn kennelijk bereikt.

Dinsdag 18 augustus 2009

De verwisseling van de zolderbergingen was de druppel. Ik neem me voor om een open brief te schrijven aan alle media en instanties die mij te binnen schieten. Met daarin een opsomming van alle blunders van De Alliantie waarmee ik de afgelopen acht maanden te maken heb gehad.

Maar toch vind ik het wel zo netjes om De Alliantie over mijn voornemen in te lichten. Ik benader eerst de wijkmeester, die vervolgens de toezichthouder belt. Met de toezichthouder heb ik sinds 9 januari al twee keer eerder contact gehad. Als het goed is, weet ze wat er zoal aan de hand is.

Met de toezichthouder heb ik vervolgens een telefonisch gesprek. Voor de zoveelste keer zet ik uiteen wat er sinds 9 januari allemaal al niet is misgegaan en hoe ontstellend weinig daar tot nu toe aan is gedaan. De toezichthouder doet alles af als ongeloofwaardig. Kan ik mij voorstellen. Als de organisatie waarvoor je werkt, zo klunzig opereert, is het handig om in de ontkenning te schieten. Ben je van alle gezeur af. Aan het eind van het weinig vruchtbare gesprek deelt ze mee dat we elkaar wel bij de Huurcommissie zullen zien. Omdat ik nog van niets wist, vraag ik haar wanneer die zitting dan wel niet is, maar ze verklaart botweg dat ze niet meer met mij wil praten. Thuisgekomen zie ik de brief van de Huurcommissie en weet ik alsnog wanneer ik mijn opwachting moet maken.

Met die botte opmerking van de toezichthouder is bij mij het geduld nu ook helemaal op. Ik stel een open brief op en neem mij voor om deze op dit weblog te plaatsen. Op die manier heb ik, als de zitting van de Huurcommissie eenmaal achter de rug is en duidelijk is of ik in het gelijk word gesteld, alles al gereed liggen.

Maandag 17 augustus 2009

De Alliantie gebeld. Ik krijg de toezegging dat ik onmiddellijk word teruggebeld om het kennelijke probleem van de verwisseling van zolderbergingen te bespreken. Wat natuurlijk niet gebeurt.

Zondag 16 augustus 2009

Een verontwaardigde buurman komt midden in de nacht verhaal halen. Waarom ik dat papier op zijn zolderdeur heb geplakt. Ik vertel hem wat ik weet. Hij antwoordt dat ik zijn (eveneens lege) zolderberging voor de mijne aanzie. Waarop ik zeg dat De Alliantie mij toch echt die zolderberging had toegewezen. We spreken af dat we morgen achter de kwestie aan zullen gaan. Ik weet dan al bij wie de fout ligt. De Alliantie heeft immers een hecht verbond gesmeed met alle blunders, flaters en missers die er te bedenken zijn.

Donderdag 13 augustus 2009

Door De Alliantie ingehuurde mannetjes komen langs om mijn zolderberging te bekijken en op te meten. Ik vraag ze meteen waarom ik niks van ze had gehoord tussen 13 mei, de dag waarop de klacht bekend had moeten zijn, en 2 juli, de dag waarop ik maar weer ‘ns aan de bel trok. Ze antwoorden dat ze in die periode de klacht nog niet van De Alliantie hadden doorgekregen. Tja, een opbeurender antwoord had ik eigenlijk ook niet verwacht.

Vanwege de vakantieperiode komen de mannetjes pas op 3 september terug om mijn zolderberging te fatsoeneren. Nou ja, goed. Als het maar gebeurt.

Dinsdag 11 augustus 2009

Een paar mannetjes komen langs van het bedrijf dat ik heb gebeld om het slot van de deur naar mijn zolderberging te vervangen. Mooi op tijd komen ze. En ze leveren goed werk af. Konden de mannetjes van De Alliantie ook maar zo zijn.

Voor de zekerheid bevestig ik een papier op de deur met daarop de tekst dat deze ruimte toebehoort aan huisnummer 30-3 en dat aangifte is gedaan van de niet-toegestane vervanging van het slot. De kosten van 115 euro declareer ik bij De Alliantie.

Nu er weer een slot op de deur zit waarvan ik de sleutel heb, kan ik ook de aannemers van De Alliantie laten komen om mijn zolderberging in orde te maken.

Vrijdag 17 juli 2009

Een verrassing: De Alliantie kán voortvarend handelen als het moet. In een brief geschreven op 12 juli delen ze mij mee dat ik de huur over juli nog niet voldaan heb. Wel jammer dat deze voortvarendheid zinloos is, want ik heb de huur gewoon binnen de termijn, namelijk 8 juli, overgemaakt.

Wat zou het toch leuk zijn als De Alliantie diezelfde snelheid aan de dag legt bij het uitvoeren van de achterstallige werkzaamheden aan mijn huis.

Vrijdag 3 juli 2009

Anderhalve maand liggen de bij PIOn gerapporteerde klachten nu al stof te vergaren, maar na mijn telefoontje van gisteren word ik vandaag opgebeld door een aannemer. Hij gaat dat raampje op mijn zolderberging in orde maken. Ook al is het jammer dat al het andere van 13 mei blijft liggen, dit is in elk geval iets. Probleem is wel dat de aannemer niet de zolderberging op kan zolang het slot niet vervangen is door een slot waarvan ik de sleutel heb. We spreken af dat ik weer zal bellen als er een nieuw slot in de deur zit.

Donderdag 2 juli 2009

Ik laat De Alliantie even voor wat-ie is en besluit aangifte te doen van de ongeoorloofde vervanging van het slot van de deur naar de zolderberging. Dat zal tenminste niet fout kunnen gaan. Verkeerd gedacht. De politie zegt mij dat wat er gebeurd is, een zaak voor de woningbouwvereniging is. Zij staan hier buiten. Opnieuw veroordeeld tot De Alliantie.

Woensdag 1 juli 2009

Een nieuwe maand met dezelfde ongemakken. Achterstallig onderhoud is blijven liggen (173 dagen), de jaarlijkse controle is zonder follow-up gebleven (49 dagen), de gebroken ruiten van de box (107 dagen) en de voordeur (51 dagen) zijn nog net zo kapot als voorheen.

Boven op de ongemakken heeft een nieuw probleem zijn lelijke kop opgestoken. Laat ik voor ik erop inga, eerst even de voorgeschiedenis vertellen. Toen ik op 9 januari mijn sleutels voor mijn huis kreeg, bleek geen ervan op een van de deuren van de zolderberging te passen. Maanden later, begin juni(!), liet De Alliantie daarom het cilinderslot op een de deuren vervangen. Ik kon toen voor het eerst de berging betreden. Zoals te verwachten was ook daar het een en ander mis. Er was bijvoorbeeld geen elektriciteit en het zolderraam was kapot.

Oké, dat is dus de voorgeschiedenis. Toen ik gisteren foto’s van mijn zolderberging wilde maken om voor de Huurcommissie de staat waarin deze verkeerde vast te leggen, zag ik tot mijn verbijstering dat het door De Alliantie geplaatste cilinderslot vervangen was. Hoe is dat nou mogelijk? Ik naar de wijkmeester. Die raadde me aan aangifte bij de politie te doen.

En natuurlijk is het helaas ook onvermijdelijk om De Alliantie in te schakelen. Dat slot moet immers voor ’n tweede keer vervangen worden. Wel kan ik dan meteen informeren wat er is gebeurd met de klachtenlijst die PIOn 13 mei had opgesteld, een lijst die bestond uit alles wat sinds 12 januari ongemoeid is gelaten plus alle ellende van na die datum.

Mijn telefoontje naar De Alliantie levert geen vrolijk nieuws op. Ik zeg de dienstdoende medewerkster dat een collega van haar die op 13 mei namens PIOn was langsgekomen, mij had toegezegd een kopie van een rapportage over de lange lijst klussen toe te sturen vergezeld van de naam van de aannemer die de klussen zou uitvoeren. Ze antwoordt dat huurders nooit kopieën van rapportages krijgen. Ook weet zij niets van een lijst van klachten. Ze heeft alleen weet van een kapot zolderraampje.

Hoe kan het nu dat de waslijst van klachten is ingekrompen tot één klacht? Zouden die lui van De Alliantie denken dat al het andere was opgelost, ook als was er sinds die 13e mei nooit iemand langsgekomen om ook maar één klus op de lange waslijst op zich te nemen? Zou de lijst zijn zoekgeraakt? Zoek gemaakt? Nooit ontvangen? Wat een puinzooi.

En ook vervelend dat binnen De Alliantie de een het tegenovergestelde beweert van wat een ander, de PIOn-medewerker in dit geval, je heeft toegezegd. Zo kom je niet snel uit je problemen.

Het zou nu wel handig zijn als ik de persoon die op 13 mei was langsgekomen, te spreken kan krijgen. Die kan mijn verhaal bevestigen. Maar nee, De Alliantie doet niet aan doorverbinden met collega’s. Slim, hoor. Ik word afgescheept met de naam van een persoon bij wie ik alleen het probleem van het kapotte zolderraampje mag aankaarten.

Ik kreeg vandaag trouwens ook het bewonersmagazine van De Alliantie in de bus. Gericht aan de vorige bewoners, die zes maanden geleden vertrokken waren. Wat weet De Alliantie haar administratie toch mooi up-to-date te houden. Petje af.

Zondag 21 juni 2009

De zomer is begonnen. Kon mijn humeur maar zonnig zijn. Het wil niet echt lukken. 162 dagen zijn verstreken sinds ik het achterstallig onderhoud bij De Alliantie heb aangemeld. Sinds de jaarlijkse controle van PIOn, waarbij opnieuw is nagegaan wat er allemaal niet deugde in en aan het huis, zijn er 39 dagen verstreken.

Met de glasschade die ik op 12 mei bij de wijkmeester heb gemeld, zit ik nu al 41 dagen. We hebben een glasverzekering, dus waarom er ook op dit punt niets mag gebeuren, blijft onduidelijk. De gebroken ruitjes van de box, minstens 97 dagen oud, blijven ook onaangeroerd.

Tot slot: tien dagen nadat technisch buro Klomp beloofde met De Alliantie te zullen bespreken wat er nou moest gebeuren met het steeds terugkerende probleem met de combiketel, ben ik er nog niet over teruggebeld.

Over geen van al deze openstaande klachten heb ik nog een goed gevoel.

Donderdag 11 juni 2009

Technisch buro Klomp belt terug en wil weten hoe het zit met mijn niet-opgeloste probleem. Ik leg alles braaf uit. De reactie bestaat er vooral uit dat de monteurs van technisch buro Klomp wel degelijk gekwalificeerde lui zijn die hun vak verstaan. Tja, dat mag zo zijn, maar wat heb ik daaraan als de combiketel een half uur na de reparatie weer kaduuk gaat? Al waren die vaklui God zelf, een kapotte ketel blijft een kapotte ketel.

Technisch buro Klomp komt niet verder dan de toezegging dat ze over de kwestie zullen vergaderen, contact zullen opnemen met De Alliantie en dan een beslissing zouden nemen. Ondertussen blijf ik dus met die wrakke combiketel zitten. Of ze dat wel beseffen?

Ik word trouwens ook argwanend als iemand zegt een probleem met De Alliantie te zullen bespreken om naar een oplossing te zoeken. Dit kan niet anders dan uitdraaien op pappen en nathouden. Ik ken De Alliantie inmiddels door en door.

Woensdag 10 juni 2009

En ja hoor, alweer weigert de combiketel te doen wat hij moet doen. Weer bellen en weer verplicht thuisblijven om te wachten op een monteur van technisch buro Klomp.

Deze keer komt de monteur gewoon de afspraak na. Wat een meevaller. Maar wat een afknapper: ook hij wil niet horen wat er nu precies aan de hand is met combiketel, douche of radiatoren. Je zou zeggen dat als een probleem zo lang doorettert, het kennelijk niet een-twee-drie te verhelpen is en dat dus elk snippertje informatie, ook van een leek, nuttig kan zijn. Maar zijn nurksheid en arrogantie maken duidelijk dat hij daar niets van moet weten. Laat maar, denk ik al snel.

En ook deze monteur sluit zijn werkzaamheden af met de opmerking dat alles nu weer in orde is. Ik hou m’n hart vast. Dit heb ik al zo vaak gehoord, maar steeds blijkt het tegendeel. Dertig minuten nadat de monteur vertrokken is, werkt de ketel al niet meer.

Deze keer bel ik De Alliantie om te melden dat ik er hard over nadenk om een organisatie als de Consumentenbond of een programma als Radar of Kassa te interesseren voor het eindeloze verhaal van de niet en half opgeloste klachten.

Dinsdag 9 juni 2009

In februari had ik de huurcommissie ingeschakeld, omdat ik toen al wist dat de huurprijs niet in verhouding stond tot wat De Alliantie mij had geboden. Vandaag komen mensen van die commissie langs om mijn woning aan een inspectie te onderwerpen. Wel jammer dat ze alleen dat onderzoeken wat te maken heeft met de klachten die ik in februari heb gemeld. Sinds februari is er immers nogal wat aan ellende bij gekomen.

Dinsdag 2 juni 2009

Het is al meer dan twintig dagen geleden dat een vertegenwoordiger van PIOn (Preventieve Inspectie en Onderhoudsbeurt) langskwam om te inventariseren wat er zoal aan klachten was blijven liggen. Hij zou mij een kopie van de hele waslijst sturen en een naam doorgeven van degenen die alles bij mij in orde zouden maken. Geen taal of teken heb ik nog van hem gehoord. Ook De Alliantie houdt zich stil. Eigenlijk verbaast het mij niet meer.

Over hoe het nu verder moet met de glasschade aan mijn voordeur, tast ik ook nog in het duister. De wijkmeester, bij wie ik op 12 mei de schade had doorgegeven, had dan wel meteen een aannemer ingeschakeld, maar vervolgens is er toch weer niets gebeurd. Wat zou nu weer het probleem kunnen zijn?

Woensdag 27 mei 2009

Ik begroet de vijfde of zesde technisch buro Klomp-monteur die sinds de combiketel kapot is, mij met een bezoekje vereert. Ik heb foto’s gemaakt van al die keren dat de ketel kuren vertoont en een waarschuwing in het display laat zien. De monteur die vandaag langskomt, ziet meteen dat er inderdaad een serieus probleem is. Ook weet hij meteen hoe dat te verhelpen. Na afloop werkt de ketel inderdaad weer. Hopelijk hoeft er voorlopig geen mannetje meer voor langs te komen. Naïeve hoop wellicht.

Zaterdag 16 mei 2009

De monteur die vrijdag meldde dat hij om elf uur zou komen, laat zich heel deze zaterdag niet zien. Maandag maar weer eens bellen. Het is moedeloos makend.

Vrijdag 15 mei 2009

Het is weer raak. Al twee dagen is er geen leven meer te bespeuren in de combiketel. Dat wordt opnieuw bellen. Deze keer werkt het nummer voor spoedeisende reparaties wel. Ik zou worden teruggebeld. En zowaar, dat gebeurt ook. De monteur van technisch buro Klomp die me belt, zal de volgende dag om elf uur komen.

Wel jammer dat ik nu voor morgen de eerste van een reeks afspraken in Rotterdam moet afzeggen. Omdat ik ernaar snak weer eens een warme douche te mogen beleven, moet dat maar.

Pion

Weer een jaarlijkse controle. Deze keer geen ketelcontrole uitgevoerd door technisch buro Klomp, maar een totale inspectie van het huis door iemand van PIOn, wat staat voor Preventieve Inspectie en Onderhoudsbeurt. Iedere huurder die dat wil, kan met De Alliantie afspreken dat er elk jaar een mannetje van PION langskomt dat nagaat of alles in het huis nog naar behoren werkt en noteert wat reparatie of onderhoud behoeft. Dat biedt mij een mooie gelegenheid de lijst met achterstallig onderhoud daterend van 12 januari onder zijn aandacht te brengen. Plus flink wat klachten daterend van na die dag. Het is een lange lijst geworden. Hij belooft er een rapport van te maken waarvan hij mij een kopie zal toesturen. Ook zal hij doorgeven wie precies de klussen gaat uitvoeren. Ik wacht het geduldig af.

Voordeur ruit

box ruiten

Dinsdag 12 mei 2009

Vandaag ben ik bij de wijkmeester van De Alliantie langs geweest. Een enthousiaste man, die voortvarend te werk wil gaan. Mijn melding dat een ruit in mijn voordeur is gebroken, gaat meteen door naar een aannemer. Ik geef gelijk door dat twee ruitjes van de box van een buurman van mij sinds halverwege maart op vervanging wachten.

Donderdag 7 mei 2009

Weer een telefoontje ertegenaan gegooid. Zolang de combiketel niet werkt, moet ik wel. Of er nu een jaarlijkse controle is geweest of niet. Gelukkig komt er een toezegging. Morgen komt er iemand langs.

Met de klussen van 12 januari is nog steeds niets gedaan. We naderen de vier maanden.

Vrijdag 24 april 2009

Vanaf gisteravond is het opnieuw goed mis met de combiketel. Hij lekt en maakt curieuze geluiden. De kamerthermostaat werkt niet meer en er komt geen warm water in de radiatoren. Omdat het een oud, ongeïsoleerd huis is, is dat ook in de lente een vervelend probleem.

Het speciale nummer voor spoedeisende klachten is opnieuw niet te bereiken.

En de klussen die zijn blijven liggen sinds 12 januari? Die liggen er nog steeds. Al drieënhalve maand nu.

Donderdag 23 april 2009

Een jaarlijkse controle van de combiketel. Uitgevoerd door technisch buro Klomp, waarvan ik nu weet dat zij voor De Alliantie alles uitvoeren wat met verwarming en warm water te maken heeft. Goed dat er een jaarlijkse controle is op een moment dat de ketel het zo laat afweten. Maar… ik kom van een koude kermis thuis. Want de controlerende monteur heeft geen oor voor wat ik te melden heb. Hij rommelt wat met de ketel en vertrekt met de opmerking dat alles in orde is. Het zou handig zijn als hij de moeite had willen nemen om dat ook echt te checken. Het douchewater wordt bijvoorbeeld nog steeds binnen enkele minuten steenkoud.

Woensdag 18 maart 2009

Op 17 maart is er niemand langsgekomen. Na wat heen en weer bellen komt er vandaag dan toch een monteur langs die mijn verwarming in orde gaat maken. Hij vervangt een onderdeel van de combiketel, maar aan de zonderlinge geluiden die deze ketel maakt wil hij niets doen. Dat probleem moet ik zelf maar verhelpen met behulp van de ontluchtingspijp op de ketel. Meer uitleg wil hij niet geven, dus wat ik met dat ding op de ketel moet doen, blijft onduidelijk.

En de nog uit te voeren klussen van 12 januari? Die liggen nog steeds te wachten. Al meer dan drie maanden.

Maandag 16 maart 2009

Een kapotte verwarming. Kan gebeuren. Vanaf vrijdag 13 maart doet-ie ’t al niet meer, maar in het weekend geeft het nummer voor spoedeisende reparaties niet thuis. En dat zou niet mogen gebeuren.

Op deze maandag wordt er wel opgenomen. De Alliantie wil al binnen een half uur iemand sturen. Lekker snel, maar niet handig als je ook gewoon moet werken. Het lukt me De Alliantie ervan te overtuigen dat iets meer flexibiliteit van hun kant gewenst is. En dus komen we toch nog uit op een afspraak voor de dag erop om 8 uur ’s ochtends.

Het gesprek benut ik ook om de klachten die er al vanaf 12 januari liggen, eens onder de aandacht te brengen. Helaas krijg ik iemand aan de lijn die denkt dat er alleen een keukenlaatje vervangen moet worden. Dat klinkt niet goed. En zelfs op dat laatje zal ik nog moeten wachten, want hun mannetje is ziek. En dus blijft die klacht dan maar twee maanden liggen? Merkwaardig. En dat alle andere klachten ook twee maanden moeten blijven liggen, maakt het nog merkwaardiger. Maar goed, ik zou worden opgebeld als de door ziekte gevelde persoon weer in orde is. Het komt dus wel goed, hou ik mezelf voor.

Klachten over woningcorporatie de Alliantie

Wat gaat er zoal mis bij het afhandelen van huurdersklachten door Woningbouwcorporatie De Alliantie? Veel. Misschien wel te veel om op te noemen. Toch ga ik een poging daartoe wagen. Dit weblog is een verslag van alle tegenwerking die ik van De Alliantie ervaar en heb ervaren sinds de eerste dag dat ik mijn huurhuis betrok. Wellicht herkennen meer huurders van De Alliantie zich in de soms kafkaëske toestanden waarin je terechtkomt als je er serieus werk van maakt dat klachten worden opgelost.

Vanaf dag één gaat het mis. Als ik op 9 januari 2009 mijn huis voor het eerst vanbinnen bekijk, besef ik dat de eindinspectie bij het vertrek van de vorige huurder niet veel kon hebben voorgesteld. Evenmin de inspectie die plaatsvindt voordat een nieuwe huurder zijn intrek neemt. Het is er uitgewoond.

Drie dagen later, 12 januari, komt er een vertegenwoordiger van De Alliantie langs om na te gaan wat er mis is. Van de genoteerde gebreken krijg ik een kopietje en daarna zouden er mannetjes komen om alles op te lossen.

De lijst met klachten valt op het eerste gezicht mee:

— ontbrekende sleutels
— een la met forse brandschade moet vervangen worden
— kapotte tegels in de badkamer
— schimmel in de muurkast
— keukenkastdeurtjes die er scheef bij hangen

Maar na vertrek van de medewerker van De Alliantie komen er meer onvolkomenheden aan het licht:
— kelderlicht ontbreekt
— ongeïsoleerde ramen en deuren
— ongeëgaliseerde, beschadigde muren
— loslatend stucwerk

En dan begint het wachten.