Eindelijk bericht van de secretaresse die eind januari contact met mij zou opnemen om die driepersoonsafspraak te regelen. Ze vraagt mij door te geven op welke momenten ik absoluut niet beschikbaar ben. Opmerkelijk genoeg schrijft ze in haar mail ook dat ze pas vorige week door mijn contactpersoon bij de woningcorporaties de Alliantie was benaderd om dit te regelen. Rijkelijk laat dus.
Ik meld de secretaresse diezelfde dag nog op welke dagen ik thuis kan zijn en doe het verzoek om vooral voor 24 februari een afspraak te regelen. Op 24 februari komt namelijk de huurcommissie nog eens een keer langs om de boel te inspecteren.
Ik ontvang al snel weer een reactie van de secretaresse. Heel bijzonder. Maar het wordt geen afspraak met drie personen, zoals het streven was. Dat was zoals ik al had verwacht, te hoog gegrepen. De toezichthouder kan haar knie niet buigen en kan daardoor de trap niet op die naar mijn woning gaat. Alleen mijn contactpersoon bij de woningcorporaties de Alliantie zal langskomen. Nou ja, ook goed. Ik mail terug dat ik op de 11e thuis zal zijn.
En ook nog op deze 10e februari stuur ik de directie van de woningcorporaties de Alliantie per mail een bericht. Ik meld nog eens een keer dat klachten onbehandeld blijven, afspraken niet worden nagekomen en ik voortdurend van het kastje naar de muur word gestuurd. Ik deel vervolgens mee dat ik om die reden voornemens ben om een open brief, die ik als bijlage aan het e-mailbericht heb gehangen, te verspreiden. En wel na 24 februari, als de huurcommissie is langs geweest. Als blijkt dat voor die datum de woningcorporaties de Alliantie nog allerlei klachten uit de afgelopen dertien maanden weet te verhelpen, zal ik de inhoud van de open brief aanpassen, voeg ik er nog aan toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten